Teodora Szackiego, warszawskiego prokuratora, łatwo rozpoznać na miejscu zbrodni. Wysoki, szczupły, w zbyt dobrym jak na urzędnika garniturze, o młodej twarzy, z którą kontrastują zupełnie siwe włosy. Stoi trochę z boku, wściekły, że znów kogoś zamordowano po siedemnastej, dokonując zamachu na jego poukładane życie rodzinne lub - zależnie od dnia- przeszkadzając mu w nieudolnym flircie, który może to poukładane życie doszczętnie zburzyć.W chłodną niedzielę 5 czerwca 2005 roku Szacki rozpoczyna nowe śledztwo. W klasztorze,w centrum miasta, zamordowano jednego z uczestników niekonwencjonalnej terapii grupowej, w czasie której pacjenci wcielali się w role swoich bliskich. Przypadkowe zabójstwo podczas włamania? Taka jest oficjalna wersja, gdyż Szackiemu trudno uwierzyć w hipotezę, że sprawcą zbrodni jest któryś z uczestników terapii. A jeśli tak, to dlaczego? Czy motywu należy szukać w nich samych, czy w osobach, które odgrywali podczas terapii? Każde przesłuchanie dostarcza informacji jeszcze bardziej wikłających sprawę. Prokurator ma nadzieję, że dokładne zbadanie przeszłości denata - osoby pozornie nieciekawej i bezbarwnej - pozwoli wykryć przyczynę zabójstwa i znaleźć sprawcę. Są jednak tajemnice, których nie odkrywa się bezkarnie - rodzinne tajemnice strzeżone przez siły potężniejsze niż rodzina.Jest to fascynujący polski kryminał, w którym tajemnice sięgają czasów PRL-u mimo upływu 20 lat od upadku żelaznej kurtyny. Dochodzenie jest błyskotliwie prowadzone, a kłopoty z nim związane Szacki odczuwa tak samo mocno jak wybuch radości życia po spotkaniu energicznej dziennikarki. Równocześnie kluczowym elementem fabuły jest Warszawa, nowoczesne miasto naznaczone bliznami komunizmu.Miłoszewski miesza nastrój szaleństwa i duszną atmosferę, która gęstnieje wokół samotnego sprawiedliwego, bohatera niczym z najlepszych amerykańskich kryminałów. Przeszłość w Uwikłaniu kładzie się cieniem na teraźniejszości i pozostawia czytelnika z niepokojącym uczuciem strachu.

Największe tajemnice drzemią w małych miasteczkach.Dwadzieścia lat po śmierci ojca Kaja Burzyńska wciąż otrzymuje od niego wiadomości. Zadbał o to, przygotowując je zawczasu i zlecając coroczną wysyłkę tego samego, pozornie przypadkowego dnia. Po czasie Kaja traktuje to już jedynie jako zwyczajną tradycję - aż do momentu, gdy w listach zaczyna dostrzegać drugie dno.Tymczasem do miasteczka po dwudziestu dwóch latach wraca Seweryn Zaorski. Patomorfolog i samotny ojciec dwójki dzieci kupuje zrujnowany dom rodzinny Kai i rozpoczyna remont. W zniszczonym garażu odnajduje zamurowaną skrytkę z materiałami, które rzucają nowe światło na sprawę sprzed dwóch dekad.

13 grudnia 1981 roku w Warszawie znika znana niemiecka pisarka Anna Eckart. Kilka miesięcy później jej synowa, Polka, prosi warszawskiego dziennikarza, by przeprowadził prywatne śledztwo.
Mężczyzna trafia na ślad pisarki w małym mieście w zachodniej Polsce, gdzie - jak się okazuje - został zamordowany nauczyciel historii.
Dziennikarz nie wie jeszcze, że rozwiązania zagadki zaginięcia Anny Eckart powinien szukać w przeszłości - w czasach II wojny światowej.

W swojej najnowszej książce - I że cię nie opuszczę aż do śmierci, powraca słynna bohaterka kryminałów Kate White - Bailey Weggins, która po raz kolejny znajdzie się na tropie mordercy. W pewien zimny styczniowy wieczór Weggins odbiera telefon od znajomej poznanej niedawno na ślubie - Ashley Hanes. To co usłyszy zmrozi ją jednak bardziej niż pogoda za oknem. W otoczeniu Ashley i Bailey giną dwie kobiety. Obie śmierci wydają się przypadkowe, jednak jest coś co budzi wątpliwości Ashley - nie tylko zbieżność w czasie obu tragedii, ale i nić łącząca zmarłe kobiety. Obie były druhnami na ślubie ich wspólnej przyjaciółki Peyton Cross. Druhną podczas tej samej ceremonii była również Ashley Hanes, która teraz bojąc się o swoje życie prosi Weggins o zbadanie całej sprawy. Bailey Weggins godzi się pomóc znajomej zaniepokojona dziwnym zbiegiem okoliczności, ale i osobiście poruszona usłyszaną historią - obok państwa młodych w sukience druhny stała i ona.